Penny Proud



Penny Proud เป็นตัวเอกของแฟรนไชส์​​The Proud Familyของ ดิสนีย์ แชนแนลเพนนีมีผมสีน้ำตาลเข้มที่เข้ากับสีตาของเธอ เธอยังมีเครื่องหมายความงามใต้ตาซ้ายของเธอ เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับคาร์ดิแกนสีแดง กระโปรงสีเบอร์กันดี ถุงเท้าสีขาวและรองเท้าเบอร์กันดี สีผิวของเธอเป็นสีน้ำตาลอมเหลือง

ในซีรีส์รีบูต เพนนีได้รับการออกแบบใหม่เล็กน้อย เธอสูงขึ้น กระโปรงของเธอเป็นผ้าเดนิมที่มีรอยและกระเป๋าที่มองเห็นได้ และสวมเสื้อกล้าม เธอยังได้รับโครงสร้างร่างกายที่ดูเป็นผู้หญิงมากขึ้นด้วย

Penny Proud เป็นตัวเอกของแฟรนไชส์​​The Proud Familyของ ดิสนีย์ แชนแนลเพนนีมีผมสีน้ำตาลเข้มที่เข้ากับสีตาของเธอ เธอยังมีเครื่องหมาย

Lewis Robinson

Penny Proud บุคลิกภาพ

เพนนีเป็นตัวละครเอกหญิงอายุ 14 ปี (16 ปีหลังจากนั้น) ของรายการ ซึ่งมักจะอายกับการกระทำของ พ่อของเธอ ออสการ์ พราว เธอเป็นวัยรุ่นธรรมดาที่พยายามมีชีวิตอย่างที่เธอฝัน แม้ว่าพ่อแม่ของเธอจะห้ามไม่ให้เธอไปเดทกับผู้ชายก็ตามเธอเป็นนักร้องที่มีพรสวรรค์มาก ดังที่แสดงให้เห็นเมื่อเธอเป็นนักร้องเดี่ยวให้กับ Wizard Kelly Productions แต่เลิกเพราะคิดถึงชีวิตเก่า เพนนียังเป็นนักเรียนตรง เธออยู่ในทีมฟุตบอลและพนักงานหนังสือพิมพ์ เพนนีพยายามเป็นเชียร์ลีดเดอร์ แต่เนื่องจากประสบอุบัติเหตุ ลาเซียเนกาจึงได้ตำแหน่งสุดท้ายในทีมเชียร์ลีดเดอร์ เพนนียังท่องบทกวีเก่งและเริ่มอิจฉาเมื่อดิโยเนย์เก่งพอๆ กับเธอ

เพนนีชอบออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ แม้ว่าพวกเขาจะสร้างปัญหาให้เธอและปล่อยให้เธอเผชิญอันตรายด้วยตัวเองหลายต่อหลายครั้ง บางครั้งเธอก็ฟังและเคารพพ่อแม่ของเธอเสมอ แต่บ่อยครั้งก็ยอมจำนนต่อแรงกดดันจากเพื่อน เธอยังเป็นสตรีนิยมในบางครั้งและมีเหตุผลมาก เพนนีไปเที่ยวกับDijonay , ZoeyและSticky อย่างไรก็ตาม มิตรภาพของพวกเขากับเธอบางครั้งก็น่าสงสัย เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดมีนิสัยทิ้งเพนนีเมื่อเธออยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ศัตรูตัวฉกาจของเพนนีคือลาเซียเนกา บูเลอวาร์เดซลูกพี่ลูกน้องและเพื่อนบ้านที่ร่ำรวยของเธอ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ถูกกัน แต่พ่อแม่ก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดและบังคับให้พวกเขาไปเที่ยวด้วยกัน อย่างไรก็ตามในภายหลังพวกเขากลายเป็นเพื่อนกันและเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

บทความโดย :  แทงบอลออนไลน์  

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *