Willow เจ้าหญิงวิลเฮลมินา ชื่อทั่วไป วิลโลว์เป็น อาของราพันเซลที่เหินห่างและ เป็นน้องสาวของ ราชินีอาเรียนนาในTangled The Series เป็นน้อง สาววิลโลว์ยังเป็นผู้สืบทอดบัลลังก์แห่งโคโรนาเป็นอันดับสองรองจากราพันเซล มากแต่มีรูปลักษณ์ที่ดูวุ่นวายและไม่ใช่ราชวงศ์มากกว่า เธอมีผมสีน้ำตาลยุ่งยาวมัดเป็นเปียถักด้วยยางรัดผมสีต่างๆ เธอมีผมเปียข้างหนึ่งอยู่ด้านหลังไหล่ซ้ายและอีกข้างหนึ่งอยู่ข้างหน้าไหล่ขวา เธอมีดวงตาสีเขียวเข้มเหมือนน้องสาวของเธอ
และสวมอายแชโดว์สีน้ำเงินอควาเรียม เธอสวมเสื้อสีเหลืองแขนพองกับรัดตัวสีส้มและกางเกงขายาวคลุมเข่า เธอสวมกำไลมากมายที่แขนทั้งสองข้างและที่ข้อเท้าขวา รอบคอของเธอมีสร้อยคอสองเส้น อันหนึ่งมีไข่มุกสีน้ำเงินสี่เม็ดห้อยอยู่ และอัญมณีมรกตอยู่ตรงกลาง เช่นเดียวกับหลานสาวของเธอ เธอไม่สวมรองเท้าและเดินเท้าเปล่า เธอถือกระเป๋าถือสีน้ำเงิน
Willow บุคลิกภาพ
เมื่อราพันเซลพบกับวิลโลว์ครั้งแรก ทั้งคู่ค้นพบว่าพวกเขามีอะไรหลายอย่างที่เหมือนกัน ทั้งคู่ชอบเดินด้วยเท้าเปล่า ชอบวาดภาพและผจญภัย วิลโลว์เป็นคนสนุกสนานและงี่เง่าที่เข้ากับคนง่ายจริงๆ อย่างไรก็ตาม เธอมักจะกวนประสาทพี่สาวของเธอ เพราะเธอสามารถเป็นคนไม่เกรงใจใครและทำตัวน่ารังเกียจได้เล็กน้อย (เช่น การเล่าเรื่องราวของน้องสาวของเธอว่าเป็นความทรงจำที่น่าอายในวัยเยาว์) อย่างไรก็ตามวิลเฮลมินา เป็นคนดีและไม่เคยทำร้ายน้องสาวของเธอโดยเจตนา และตอนนี้จบลงด้วยการที่ผู้หญิงสองคนเริ่มซ่อมแซมความสัมพันธ์ของพวกเขา
บทบาทในซีรีส์ เธอปรากฏตัวครั้งแรกใน ” The Way of the วิลเฮลมินา ” ซึ่งเธอไปเยี่ยมโคโรนาในวันเกิดของน้องสาวโดยไม่คาดคิด แม้ว่าจะพลาดไปหกปีแล้วก็ตาม เธอมีความสุขที่ได้เห็นทุกคน โดยเฉพาะน้องสาวของเธอและหลานสาวของเธอที่หายสาบสูญไปนาน ราพันเซล ซึ่งในไม่ช้าเธอก็ตระหนักว่าพวกเขามีอะไรหลายอย่างที่เหมือนกัน วิลเฮลมินา มอบ Uumlaut ให้กับพี่สาวของเธอที่เธอนำมาจากชายชราคนหนึ่งบนเกาะให้เป็นของขวัญวันเกิด
และตัดสินใจใช้เวลาทั้งวันกับเธอและ Rapunzel แม้ว่า Arianna ต้องการมีเวลาที่มีคุณภาพกับลูกสาวของเธอก็ตาม ที่ Snuggly Duckling เธอเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเธอและ Arianna ให้ทุกคนฟัง ทำให้น้องสาวของเธออับอายโดยไม่รู้ตัว ยิ่งกว่านั้นก็คือส่วนที่ Arianna มีความกระตือรือร้นที่จะสร้างความประทับใจให้กับทุกคน ทำให้เธอไม่กล้าที่วิลเฮลมินาจะขว้างใส่เธอ
บทความโดย : แทงบอล
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *